Irudixa: apartment therapy

«Bizkarra zuzen al dut?». Galdera hori behin eta berriro entzuten dugu kontsultan, eta, bizkarrezurra ez denean, belaunak, oinak, aurpegia, burua edo sudurra izango dira pazientearen buruhaustea. Hasteko, esan dezagun «zuzentasuna» kontzeptu erlatiboa dela. Azken urteei begiratzea baino ez dago: orain dela 50 urte mainguak, herrenak, konkordunak eta betokerrak nonahi ikus zitezkeen eta gaur egunean kontsultan artatzen ditugun arazoetatik asko ez ziren arazotzat ere hartuko. Horrekin gaia testuinguru egokian kokatu nahi dut: gure bizitza kalitatea asko igo da, eta, beraz, lehen tratatzen ez ziren arazo txikiak konpontzeko aukera dugu, baina ez dezagun ahaztu gure aiton-amonen bizimodua eta ez gaitezen hainbeste kezkatu sorbalda bat bestea baino altutxoagoa badugu.

Hala ere, hori baino kezka handiagoa eragiten duen zerbait bada: eserita egoteko postura egokia zein den jakitea. Kezka hori erreala dela ikusteko, kontura gaitezen zenbat jende dagoen dirutza gastatzeko prest, ustezko postura egoki hori lortzen lagunduko ei dion burusia, koltxoia, aulkia edo bestelako gailua erosten. Baina sekretu pare bat esango dizut, irakurle.

Bigarren sekretua: txartzat hartzen diren posturak (bizkarra oker-oker eginda esertzea, eta abar) ez dira bereziki txarrak epe berean aldatzen badira.

Laburbilduta, postura guztiak (baita «egokienak» ere) txarrak bihurtzen dira luzaroan mantenduz gero. Eserita ordu askoan egon behar den pertsona ez da postura zuzen edo okerrekin kezkatu behar; horren ordez, nahikoa izango du tarteka atsedenak hartzea eta batez ere mugitzea, luzaketa batzuk eginda esate baterako. Hori errespetatzen badu, berdin du postura bihurrienetan badago ere: ez du bizkarreko minik ezagutuko. Albiste txarra da altzari ergonomikoen ekoizleendako; sentitzen dut, lagunak!

Azken urteetan nagusitzen ari den joera terapeutikoan ere zuzentasun kontzeptuak gero eta leku gutxiago du. Adibidez, bizkarrezur okerra duten pazienteetan bizkarra malgu mantentzea lehenesten da, kirola egitearekin eta posturaren gaineko kontzientzia izatearekin batera; lehen erabiltzen ziren bizkarra zuzentzeko teknikak kasu larrietarako bakarrik gorde dira. Berdin oin-gangaren kasuan ere: oin zapala edo hutsa izan, tratamendu gogorrak osasun arazo larrietan baino ez dira erabiltzen eta gainontzekoetan fisioterapia, kirola, postura eta podologia teknika leunak nahikoa izaten dira gorputza martxan eta minik gabe mantentzeko.

Gaur8rako, 2011ko Urriaren 07a