Hondarrera eguardixan
Blade Runner pelikulako eszenia.
“Yo…he visto cosas que vosotros no creeríais. Legiones de gente más allá de Kurlutxu. He visto rayos-c resplandecer en Karraspio, cerca de la puerta de Patxon. Todos esos…momentos se perderán…en el tiempo. Como…lágrimas…en la lluvia. Es hora…de morir”.
Eguardiko eguzki hiltzailliangandik iges etxera gatozenian, Karraspixorutz doian jente ufalan sufrimendu arpegixari erreparatzen detsat. ¿Suizidio kolektibua konbokau ete da, eta ni enterau bez? Danok dakigu osasunerako ordu txarrena dala (osagille, erakunde, zein paziente), baiña hortxe doiaz danak, erregaldarara. Gizakixak autodestruitzeko dakan joeria harrigarrixa da.
Háretako asko, gaiñera, alkondara azpixan tirantedun kamisetia darabixe; izardixa eta haize korrientian superstiziñuan biktimak…
Hori gitxi balitza, hondarrian bazkalduko dabenetatik askondako, pekatua izango da dijestiñua egin baiño lehenago hankak bustitzia. Hor egongo dira, ordu bixan aguantatzen eta pufadaka.
¿Orduan… arrarua eresten detsazue jentia coup de chaleurrak jota hiltzia udan? ¡Orraittiokan!
Korputzan oreka termikua ulertzeko kako gehixago, hamen.
Deja un comentario.